Η Σπυριδούλα της Χρυσοπηγής (Κυρά κι' Αρχόντισσα)

Παρουσίαση: Αθανάσιος Νικ. Στάμος

Η αγαπητή μας κυρία  Σπυριδούλα Γιαννικοπούλου, ζει στο αρχοντικό της στο όμορφο ορεινό χωριό μας και χαίρεται να επισκέπτεται τακτικά και να συνομιλεί  διαδικτυακά με τα πέντε παιδιά της, τα έντεκα εγγόνια της και το δισέγγονό της. Ήρθε νύφη στο χωριό μας από την ορεινή Ναυπακτία πριν από αρκετά χρόνια.

 Ο άνθρωπος (προξενητής εκείνης της εποχής) που είχε αναλάβει να φέρει σε επαφή γνωριμίας το μελλοντικό ζευγάρι ήταν σίγουρος ότι η γνωριμία αυτή θα είχε αίσιο τέλος και δεν είχε άδικο. Η Σπυριδούλα όμως, είχε δηλώσει στο πατέρα της και στα αδέλφια της που τη συνόδευαν στο χωριό του γαμπρού ότι «αν δεν μου αρέσει ο γαμπρός και το χωριό, θα φύγω και θα γυρίσω πίσω στην αμπελακιώτισα» το χωριό καταγωγής της.

Ο αυτοκινητόδρομος δεν είχε ολοκληρωθεί στο σύνολό του και το αυτοκίνητο τους άφησε στη τοποθεσία «Αγιαγγελής» και η Σπυριδούλα για να φτάσει στο χωριό περπάτησε με τους δικούς της ανθρώπους δυο χιλιόμετρα  με ψηλό τακούνι μέσα από το κακοτράχαλο δρομάκι με πέτρες και αγκάθια για να συναντήσει τον μελλοντικό της σύζυγο τον Παναγιώτη Γιαννικόπουλο στο σπίτι του.

Στο σπίτι δεν υπήρχε γυναίκα νοικοκυρά επειδή η μητέρα του γαμπρού είχε φύγει από τη ζωή πριν από κάποιο καιρό οπότε η μελλοντική νύφη  λίγο μετά την υποδοχή, οδηγήθηκε  στη κουζίνα να μαγειρέψει ένα  φαγητό για την όμορφη παρέα που την περίμενε. Το τραπέζι στρώθηκε και το φαγητό πεντανόστιμο γοήτευσε το γαμπρό και τους εκλεκτούς προσκεκλημένους που αποτελούσαν τη συντροφιά της υποδοχής. Ακολούθησαν τα τραγούδια και από τις δυο παρέες αντιφωνικά,για το καλωσόρισμα όπως υπήρχε η συνήθεια και με τις ευχές για καλά στερεώματα τέθηκαν οι βάσεις για το νεοσύστατο ζευγάρι να έχει κοινή πορεία στη ζωή με τις συνήθειες και τα έθιμα του χωριού μας που σχετίζονται με τον κύκλο της ανθρώπινης ζωής  και σε λίγο καιρό θα γινόταν ο γάμος και θα έμπαιναν οι νεόνυμφοι στη κοινωνία του χωριού μας.

Έζησαν ευτυχισμένοι πολλά χρόνια, δημιούργησαν μια υπέροχη οικογένεια, μεγάλωσαν και πάντρεψαν τα πέντε παιδιά  τους πάντα αγαπημένοι και έντιμοι γονείς με αρχές και αξίες, ένα παράδειγμα προς μίμηση για τους νεότερους, μέχρι που ο πανδαμάτορας χρόνος τους χώρισε και έκτοτε η Σπυριδούλα απολαμβάνει μόνη της τις χαρές της ζωής στο όμορφο αρχοντικό της με τα πολύχρωμα λουλούδια της και τις ωραίες αναμνήσεις από το παρελθόν και θεωρείται η ακοίμητη φρουρός του χωριού μας όλες τις εποχές του χρόνου!