Μια Σχολική εκδρομή και ένα ηθικό δίδαγμα

Παρουσίαση: Αθανάσιος Στάμος


Ήταν πρωτομαγιά του έτους 1950 ημέρα Δευτέρα και όλο το σχολείο Μπούμπα (Ελληνικό λέγεται σήμερα), επήγαμε εκδρομή στου Κούμανι ένα παραδοσιακό και καταπράσινο χωριουδάκι, με λίγα πετρόκτιστα σπίτια, στους πρόποδες του Ερυμάνθου σε απόσταση μιας περίπου ώρας πεζοπορία από το σχολείο μας.

Ο δάσκαλός μας Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, είχε συμφωνήσει με το δάσκαλο του παραπλήσιου χωριού Καλούσι, να φέρει και αυτός τα παιδιά του Δημοτικού σχολείου Καλουσίου στου Κούμανι πρωτομαγιάτικη εκδρομή, να γιορτάσουμε και να χαρούμε όλοι μαζί τη πρωτομαγιά, τη χαρά της άνοιξης στην ολάνθιστη φύση με την οργιαστική βλάστηση και τις μεθυστικές μυρουδιές του σπάρτου, της ασφάκας και των άγριων λουλουδιών.

Εμείς. τα παιδιά του Δημοτικού σχολείου Μπούμπα, επήγαμε νωρίτερα από τα παιδιά του Καλουσίου  στο χώρο και λάβαμε θέσεις κάτω από τον ίσκιο των πανήψηλων λεύκων του χωριού και στήσαμε ένα παιδικό χορό με πρωτομαγιάτικα τραγούδια  που έβγαιναν μόνο από παιδικά στόματα. Ηλεκτρονικά μηχανήματα δεν υπήρχαν ούτε ραδιόφωνα.

Όταν έφτασαν τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Καλουσίου, έκαναν ένα κύκλο γύρω από εμάς και χτυπούσαν ρυθμικά παλαμάκια, το κέφι όμως άναψε πιο πολύ όταν μεγάλωσε ο χορός και πλήθυναν οι τραγουδιστάδες και οι χορευτές με τα πειράγματα και τα παιδικά αστεία  και γέμιζε ο αγέρας με χαρούμενες φωνές και καλωσορίσματα. Αργότερα, οι πιο φλογεροί φυσιολάτρες και τολμηροί στο περπάτημα της άγριας και  καταπράσινης πλαγιάς, σκορπίσανε για να μαζέψουν αγριολούλουδα για το μαγιάτικο στεφάνι, μια παιδική δραστηριότητα, ευχάριστη και αξέχαστη!

Οι δύο δάσκαλοι, Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος και  Νικόλαος Τουφεξής, άρχισαν μια ωραία συζήτηση που μου έκανε καταπληκτική εντύπωση. Μιλούσαν για τις ιδιοφυείς εφευρέσεις του ανεπανάληπτου Αρχιμήδη, την αθάνατη γεωμετρία του Ευκλείδη, την ανακάλυψη του Γαλιλαίου πως η γη κινείται, για τη βαρύτητα, για τη θεωρία του Νεύτωνα της μετάδοσης του φωτός και άλλα που δεν τα θυμάμαι όλα.

Το κυριότερο στοιχείο της κουβέντας ήταν ότι, «στη μακραίωνη και πολυπληθή ανθρώπινη ιστορία, επέζησαν και απήλθαν επάνω στη γη οκτακόσιες γενιές ανθρώπων. Η ηλικία κάθε γενιάς υπολογίζεται σε 33 χρόνια, δηλαδή σε διάστημα 20-25 χιλιάδες χρόνια γεννήθηκαν και απήλθαν περίπου εβδομήντα δισεκατομμύρια άνθρωποι μεταξύ των οποίων και έξι δισεκατομμύρια που ζουν σήμερα».

«Οι επιστημονικές στατιστικές για το διάστημα  5,5-6 χιλιάδες χρόνια που υπάρχουν πληροφορίες, καταγράφουν την εμφάνιση περίπου 400 μόνο ιδιοφυών ανθρώπων. Άγνωστο είναι, που οφείλεται η τσιγκουνιά της φύσης!!! Σ’ αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες οφείλονται σταδιακά τα ανοδικά άλματα της κοινωνικής προόδου».

Ο Νεύτων έλεγε: «το ό,τι έβλεπα μακρύτερα, αυτό οφείλεται στο ό,τι πάταγα στους ώμους γιγάντων», αλλά για το φαινόμενο της ιδιοφυίας είπε πως «αυτή οφείλεται σε κόπο και ιδρώτα κατά 98% και κατά 2% σε φυσικά χαρίσματα».

Την επόμενη ημέρα στο σχολείο πλησιάζω το δάσκαλό μου και του ζήτησα να μου επαναλάβει και να καταγράψω εκείνη την όμορφη συζήτηση περί ιδιοφυών ανθρώπων επάνω στη γη και την κατέγραψα όπως την αναφέρω πιο πάνω. 

Μου επισήμανε ακόμη ότι, «σύμφωνα με τον Νεύτωνα   η καλλιέργεια του μυαλού για να γίνει κάποιος ιδιοφυής οφείλεται κατά  98% σε κόπο και ιδρώτα  και 2% σε φυσικά χαρίσματα. Κάθε άνθρωπος μπορεί να γίνει ιδιοφυής, Χρειάζεται όμως αγώνας από τη πολύ μικρή ηλικία. Προσπαθήστε εσείς οι νέοι με τα μέσα που σας διαθέτει η σύγχρονη κοινωνία να γίνετε ιδιοφυείς και χρήσιμοι για τον εαυτό σας και για τους συνανθρώπους μας. Μπορείτε να αποτελέσετε την εξαίρεση επάνω στη γη».

Αλησμόνητε δάσκαλέ μου! Ναι, «ν’ αποτελέσουμε την  εξαίρεση επάνω στη γη»! Η ωραιότερη συμβουλή και το ωραιότερο ηθικό δίδαγμα που σημάδεψαν ολόκληρη τη ζωή μου στο πέρασμα του χρόνου. «Όλα αποκτώνται με κόπο και ιδρώτα».

Αθανάσιος Στάμος   Χρυσοπηγή Δεκέμβριος  2014